పియానోను తొలినాళ్లలో పియానోఫోర్టి అని పిలిచేవారు. సుమారు 1700-1720
మధ్యకాలంలో ఉన్న హార్ప్ సికోర్డ్ అనే వాద్యం పియానోఫోర్ట్గా రూపాంతరం
చెందిందని అంటారు. ఫ్లారెన్స్ రాజు ఫెర్డినాండ్ ఆస్థానంలోని బి.ఎల్.
క్రిస్టోఫర్ దీన్ని తయారు చేశాడు.
పారిశ్రామిక విప్లవం మూలంగా
ఉత్తమ నాణ్యత కలిగిన పియానో వైరు, కాస్ట్ ఐరన్ ఫ్రేమ్లు అందుబాటులోకి రావ
డంతో పియానో స్థాయి 5 ఆక్టేవ్ల నుంచి 8 ఆక్టేవ్లకు పెరిగింది. నిటారుగా
ఉండే పియానోను 1780 ప్రాంతాల్లో ఆస్ట్రియాకు చెందిన జోహాన్ స్మిత్
రూపొందించాడు.
1802లో లండన్కు చెందిన థామస్లౌడ్ ఆ పియానో
తీగెలు అడ్డంగా అమర్చి సరికొత్త రూపు తెచ్చాడు. 1881లో కేంబ్రిడ్జ్కి
చెందిన పియానో ప్లేయర్ జాన్ మెక్టామ్నే తయారుచేసిన పియానోకి యాంత్రిక
సంగీతపరికరంగా పేరు వచ్చింది. సౌకర్యవంతమైన చిల్లులు కలిగిన సన్నని
కాయితాలను అమర్చడం ద్వారా ఇది పనిచేసేది. ఆ తర్వాత ఇంగ్లాండ్కి చెందిన
లెవీనాక్స్ దీన్ని మరింత మెరుగుపరిచాడు. కాగా విద్యుత్ తో పనిచేసే
పియానోను విలియం ఫ్లెమింగ్ కనుగొన్నాడు.
0 comments:
Post a Comment